Yalnızlık hastalığına yakalanın mı hiç
Son nefesinde bir yudum su bekleyen hasta gibi
Tanrının yazdığı emir gibi
Uzansan asla tutmayacak gibi
Bir nefesi özler gibi özledin mi sende hiç
Hiç yalnızlığın bitmesinden korktun mu
İçin haykırırken bir ses sus dedi mi
Hiç celladına aşık oldun mu
Hayatın amacını sorguladın mı hiç
Hiç kuşları düşündün mü
Gök gürültüsünde yüreğin irkildi mi
Kalbin korkudan hızlı hızlı attı mı
Bir sokak köpeğinin susuzluğunu düşündün mü
Hiç uzun yolculuk yapmak istedi mi yüreğin
Şehirler geçerken umut biriktirdin mi
Nedim divanın da bir gece geçirdin mi
Acını bastırırken eğlendirmek zorunda kaldın mı
Hiç idam sehpasında ki mahkumu düşündün mü
Son arzunun soluk tadı
Bitti derken sonrası var mı hevesi
İçinde korkuyla karışık bir heves
Hiç güneşin yalnızlığını düşündün mü
Bu kadar hayat vermeye çalışırken
Kendi yalnızığını düşündün mü hiç
Hiç, hiç, hiç
Kayıt Tarihi : 31.10.2020 17:06:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!