Yalnızlık güzel sevgilim,
Yalnızlığı severim. En az seni sevdiğim kadar.
Seni sevdiğim kadar yalnızlığı sevmem
Bir bulutun bir şehre niyetlenip
Sonra başka bir şehre yağması gibi
Yani çölde bir kuşun susuzken
Başka bir çöl araması gibi
Oysa istese kanatlanıp
Bir nehir bulabilirdi kendine
O susuzluğa alıştırmış dudaklarını
Ben sensizliği ve yalnızlığı kendime…
Düşler güzel sevgilim,
Düşleri severim. En az seni sevdiğim kadar.
Seni sevdiğim kadar düşleri sevmem
Yemyeşil bir ormanı hayal ederken
Karanlıkta bir mezarlıktan geçmek gibi
Denizde bir balığın bir oltaya takılması
Bir su dolusu kovaya mahkûm edilmesi gibi
Oysa istese vazgeçerdi düşlerinden
Bir şeyler bulurdu denizde kendine
O ufacık bir yem için özgürlüğünü göze almış
Ben sensizliği ve yalnızlığı kendime…
Göç güzel sevgilim,
Göçleri severim. En az seni sevdiğim kadar.
Seni sevdiğim kadar göçleri sevmem
Karanlık bir gecenin yavaş yavaş kaybolup
Gün ışığına kendini bağışlaması gibi
Bir insanın başkaları için mutluluktan vazgeçip
Mutsuz bir yaşama yol alıp gitmesi gibi
Oysa istese sadece kendisi için yaşardı
Sadece kendini mutlu edebilirdi
Fakat o çoğul bir mutluluğu öğretmiş kalbine
Ben sensizliği ve yalnızlığı kendime…
Yalnızlık güzel sevgilim…
Sende güzelsin…
Metin Keleş
Kayıt Tarihi : 25.11.2018 04:59:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!