Aslında yalnızlığımı paylaşıyordum belkide...
Paylaşılamayacağı halde...
Belki tutunacak son daldı...
Uçurumdaki..
Beni yukarı çekmesini beklerken.
Ben aşağı çekiyordum onu.
Ölüme olduğu kadar hayata da o kadar yakındık.
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta