Yıldırım gibiydi
Şafak gibiydi
Ilık denizlerde
Yüzmek gibiydi
Sevgi sımsıcak
Bir ırmak gibiydi
Sevgilim, bir günün ortası şimdi
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Devamını Oku
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Yalnızlık gibi bir şeydi
Hani senin hiç sevmediğin
Bir ateşin yalazı gibi
Nasıl da güzel tanımlamış yalnızlığı şair. Su gibi akıcı, iz bırakan bir şiir. Kutlarım sevgimle Nurhan hanım. Nicelerine...
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta