Yosun tutmuş kalbin
Sevdaya ihaneti bu
Üflesek toz kalkacak
Yaşanmaz aşkların raflarından
Çürümeye yüz tutmuş eller
Başka ellere gitmedi
Gören gözler, görmez oldu
Kulak başka sözü işitmez oldu.
Seven kalpler ortalığa saçılırken
Tenha köşelerde aşk fısıltıları duyulurken
Tek bir ağaç ortada duruyor
Yalnız bakan gözler
Nedense hep onda buluşuyor.
Aşkın yalnızlığı da mı olurmuş?
Bozuk plağı dinler gibi
Yalnızlıktan nefret eden beyinlere
Kalp atışları senfoni oluyor
O attıkça davullar çalıyor
Aşığa her gün bayram
Çal “davulcu” davulunu
Aşık gönüller bayram etsin.
Yalnızlığa aşık olanlar
Aşkların en elemlisini tadıyorlar
İnsan yalnız olmaya görsün
Yalnızlık ölümden beter.
İnsan kaç kez ölür ki?
Yaşadıkça ölenler
İhaneti kalplerinde gizlerler.
Rüyalara çoğu kez aldanır
Aldandıkça kafaları karışır
Aşk mı? Sevgi mi?
Sen söyle hangisi?
Ne bitmez bayrammış böyle.
Kayıt Tarihi : 26.2.2013 21:06:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!