Yalnızlık Esintisi Şiiri - Frontal Lob

Yalnızlık rüzgârı sarar dört bir yanımı,
Gönlümde dertler büyür, bir garip olurum.
Bir zamanlar çiçek açan bağım kederli,
Göçmüş kuşlar gibi, ağlarım kendi halimde.

Bir zamanlar yârenlerim vardı, yanı başımda,
Kelimeler gülüşlerle dolu, tatlı muhabbetler.
Şimdi sessizliği dinlerim yıldızların altında,
Yıldızlar bile yalnızca ışık saçar semâya.

Gözlerimde yaş, yüreğimde acı birikir,
Unutulmuş anılar dolaşır her gece rüyamda.
Eski zamanların türküsünü söylerim sessizce,
Yalnızlık sarar beni, içimde harâbeler.

Rüyalarımın perdesi iner gözlerimden,
Karanlık düşler içinde kaybolurum yavaşça.
Sesimi duyan yok, yıldızlarım kaybolmuş semâmda,
Yalnızlıkla dans ederim, sessizlik içinde.

Bir zamanlar umutla dolu yüreğim,
Şimdi yıldızsız bir gecede kaybolmuş.
Yalnızlıkla baş başa, maziye duyulan özlemle,
Dinlerim sessizliği, içimdeki hüzünle.