Bu akşam bütün akşamlar gibi
Yalnızlık soluyorum yine yalnızlık.
Öyle bir zindan ki bu, görünmez dibi
Karanlık içinde kat kat karanlık.
Duvarlar konuşur, ben dinlerim
Ay sohbet için can atar tepemde.
Bir bir aklıma gelir eski günlerim,
Hüzün yelleri eser penceremde.
Bu akşam bütün akşamlar gibi
Sabır ve ümit yine son damlasında.
Yalnızlığı dost edinen adamlar gibi
Gönlüm hala gidenlerin yasında.
(06.11.1995)
Mehmet AkKayıt Tarihi : 30.7.2013 22:57:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!