Yalnızlık Çoğunlukta Kaybolur

Hani bazen kalabalıklarda kaybolup,
Yalnızlığımıza hapsolduğumuzu sanırız ya;
Oysa yalnızlık çoğunlukta kaybolur...
Çoğunlukta bulmalıyız kendimizi,
Çoğunlukta aramalı, eksikliğimizi
Bir gün karışın kalabalığa:
Can gözüyle bakın, insan yüzlerine
Yağmurda şemsiye satan satıcılara,
Banklarda sabahlayan evsizlere
Gün boyu ayaklı tepsisiyle,
Zabıta-müşteri kıskacında ki
Midyecilere…
Simitçilere, su satıcılarına…
Yanık sesli çalgıcılara,
İlk siftah müşterisi bekleyen,
Ayakkabı boyacılarına
Hatta sahtelerin arasında,
Varlığını hissettiremeyen
Gerçek yoksun dilencilere…
Her birinde ayrı bir emare,
Yaşamın iz sürülmez ifadelerine...

Anlaşılmaya mahkum yüreklere
Bir dokunun herhangi birine …
Kaç hikaye solursunuz gerçek hayattan
Hangimiz diğerinden daha çok dertli
Kaçımız yaşamı ıskalamadan yaşamışız
Yaşamın kendisidir acı,sevinç,mutluluk
Herkes solumuştur her bir yaşam deminden

Asıl olan karışmaktır yaşama…
Kalp gözüyle bakıp, can gözüyle görüp,
Çoğaltmaktır yalnızken kalabalıklarda…
İnsan yaşamaya, yaşamda insana muhtaç! ..
Hüzün duvarlarına yaslanmayıp,
Kalabalıklarda kaybedin yalnızlığınızı…