Yalnızlık çemberinde Şiiri - Oktay Çekal

Yalnızlık çemberinde

Kara yazı süzülür, gökyüzünden alına,
Bıçak sırtı gibi keser, kanatır yüreği,
Darmadağın yapar, geçmişi geleceği,
Anlamı olmayan karanlıklar başlar…

Bir çıkış arasada gözler, nafile boyun eğer,
Bükülür çelik beden, gerçeği kabul eder,
Yıkılmaz sanırsın, yıldızlar göz yüzünden,
Siyah bir peçe örter ve saklanır sevgi.

Aranan huzurun, gölgesindeki serinlik,
Bir çıkmaz dört yoluna kapılıp, çöl sıcağı olur,
Karmaşık düğümler atılır, duygu bağına,
Çözümsüz yaralar açıp, derin kabuk bağlar.

Ölümsüz sanırsın, yaşarken ömrü,
Ölmeden biten, bir ömür başlar,
Maviyi ararsın, umut çizgisinde,
Unutulup kalırsın, yalnızlık çemberinde…

Oktay ÇEKAL
06.10.2011-02.50