Yalnızlık çemberi

bir bilsen
bir adsız uğultu
yorgun günlerim
şölenlerle geçmedi
ömrüm
bir nehir gibi de akmıyordu
mutluluklarım
yıldızlarla oynayan
çocuk kalsaydım.
çöllerdeyim
şimdi çöllerdeyim...

alev saçlarını farkettim
her bir teli
kum tanesi
güneşle selamlaşan.
ıstırabım,
kızgın kum olmuş
kumlar ürperiyor gecelerimde
ve,
okşayan bir ses
gülen yüzün
gamzelerin
yalnızlık çemberin..

geceler..
ahh.. alnında dolaştığım geceler
alışkın değilim
sensiz uykulara
gözümden uykuyu kaçırdı
kaderimin hataları.
seveceğim..seveceğim ölesiye
çöllere düşsem de
tek kalsam da,
nuh’un gemisine binmeye..

Mustafa kaya
03.01.2006 / Çengelköy
www.mustafakaya.net