Sarardı hep yaz geceleri,
Kördüğüm misali yaprakların.
Vahası gibiydin önceleri,
Çöl sarısı yüreğimin.
Bir çocuk gülümsemesi kadar,
Şimdi en mutlu anı ömrümün.
Diyorlar bana “Ey yalnızlık büyüten şair,
Ne yazdın sevdaya dair”
(Şubat 2007)
Davut Ziya ÜzelKayıt Tarihi : 23.3.2007 16:18:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!