Kapılar ardına kadar kilitli kimseye açılmıyor bir daha
Yatağın sağı o kadar soğuk ki değmeye korkuyorum ben hala
Yalnızlık ilk kez bu kadar belirgin ölmeye yüz tutuyor umudum
Haksızlık ben hiç bu kadar düşmedim kimlerden yüz buluyor yokluğun
Anılar sabaha kadar nöbetçi başımda uyutmuyor ki asla
Kimdi o sonuna kadar senleyim diyen sensen niye yoksun burda
Kan ter içinde gece
Kan ter içinde her yanım
Her yanım bu gece vurgun içinde
Kurşun yemişim, sürgün yemişim
Bu sana ilk gelişim
Vur emriyle düşmüşüm kapına
Devamını Oku
Kan ter içinde her yanım
Her yanım bu gece vurgun içinde
Kurşun yemişim, sürgün yemişim
Bu sana ilk gelişim
Vur emriyle düşmüşüm kapına
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta