Yalnızlık bu benimkisi Şiiri - Bülent Nuran

Yalnızlık bu benimkisi
Kim bilir ne zaman biter
Belki uzun sürecek ama sonra
Eminim! Eminimki yüzüm gülecek

Bir eylül akşamının serinliği var yüreğimde
Durup durup düşünüyorum aşk neydi diye
Hatırlar gibi oluyorum sanki
Aklım karışıyor,toparlıyamıyorum

İşte böyle bir halde yüreğim
Sanki,cansız bir beden gibi suskun duruyor
Gülüyor,ağlıyor bazen de çağlıyor fakat
Sevmiyor,sevemiyor bu gönül