Hep bir yalnızlığın şarkısını söyler insan.Hep çoğulken yaşanan bir yalnızlığın sesidir bu.
Kabul etmek,etmemek anlamını yitirir.Birer birer geçip giderler yanınızdan, bundan sonra
Ağlamak nafiledir.
Hep çok şeyler söylerken kaybolur insan.Hep çok sevdiği kişilerdir ilkin unutan.Hep ummadığı yerden vurulur insan,yalnızlık insanın en acı kaderidir.Yalnızlık öyle bir şey ki;
Bilemezsin.Yalnızlık,bir zaman sonra herkese gelir.
Kayıt Tarihi : 30.11.2021 23:58:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Adnan Deniz](https://www.antoloji.com/i/siir/2021/11/30/yalnizlik-bu-4.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!