Yalnızlık boğulmak gibidir
En dipte çırpınırsın
Gören olmaz duyan olmaz
Sen duvara bakarsın duvar sana
Duvarlarla, bazen bir çiçekle bazen de aynada kendinle konuşursun
Hıçkırıkların boğazında düğümlenir
Gözyaşların sel olup akmak ister
Kadın ve adam oturuyorlardı
Uzakta beyaz dağlar vardı
Gara girmek üzereyken Barselona-Madrid treni
Kadın üzgündü, üzgündü, üzgündü
Adam düşündü, düşündü, düşündü
Devamını Oku
Uzakta beyaz dağlar vardı
Gara girmek üzereyken Barselona-Madrid treni
Kadın üzgündü, üzgündü, üzgündü
Adam düşündü, düşündü, düşündü
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta