Yalnızlık Bir İnsan Olsaydı

Yalnızlık bir insan olsaydı,
En sadığı olmaz mıydı?
Herkesin gittiği anda,
Kimse yokken yanında,
Yalnızlık hep oradaydı.
En sessizi olmaz mıydı?
Tek kelime konuşmazdı,
Sessizliği anlamlıydı.
Sırdaşın olmaz mıydı?
Ne söylesen saklardı,
Ne bir laf söylerdi sana,
Ne de seni yargılardı.
Tek dostun olmaz mıydı?
İyi günlerde olmasa da,
Kötü günlerde yanındaydı.
Belki de sevgilin olacaktı.
Ağlayacaktın koynunda,
Saçlarını okşayacaktı.
Dinleyecekti konuşunca,
Hiç kimsenin anlamadığını,
İç dökecektin, anlayacaktı.

Yalnızlık bir insan olsaydı,
Belki de o sen olacaktın.
Her zaman, her yerde, aynı,
Kendinle baş başa kalacaktın.