Ben İsmet Özel, şair, kırk yaşında.
Her şey ben yaşarken oldu, bunu bilsin insanlar
ben yaşarken koptu tufan
ben yaşarken yeni baştan yaratıldı kainat
her şeyi gördüm içim rahat
gök yarıldı, çamura can verildi
Devamını Oku
Her şey ben yaşarken oldu, bunu bilsin insanlar
ben yaşarken koptu tufan
ben yaşarken yeni baştan yaratıldı kainat
her şeyi gördüm içim rahat
gök yarıldı, çamura can verildi
Hedef belirledim, savaştım kazandım,
Tutmaya gücü yetmedi ellerimin.
Meğer yetmezmiş, bir benim isteyişim, bir benim yüreğim.
Yanıma kalmadı zaferlerim.
Seninleyken yazdığım tüm şiirlerim,
Şimdi geziniyor olmadığım yerlerde...
Yalandan sevişlerim, sevenlerim,
Yüzümü kızartmayan, günahkar gecelerim,
Kaderimsin diyen, nice aşklar gördüm! !
Hepsinin bir bir yıkılışını önleyemeyip seyrettim.
Gözümde yaşımla, gönlümde yaramla döndüm sana..
Hep böyle susma, kız bağır bana, hani edep haysiyet, nerde gururun de.
Hadi hatırlat ben kimim, kimdim utandır beni.
Yüzsüzlük edip yine sana geldim! ..
...
öncelikle hoşgelmişsiniz antoloji ailesine...
beğeniyle okudum, daim olsun kaleminiz.. :)
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta