İstanbul bana hep seni hatırlatıyor.
Çünkü onun gözleri de en az seninki kadar yeşil.
Hala, gülümseyen bir lale gibi
bana sürgününü gönderiyorsun
dört yanı çevrili bir kale gibi
Devamını Oku
Çünkü onun gözleri de en az seninki kadar yeşil.
Hala, gülümseyen bir lale gibi
bana sürgününü gönderiyorsun
dört yanı çevrili bir kale gibi
Hedef belirledim, savaştım kazandım,
Tutmaya gücü yetmedi ellerimin.
Meğer yetmezmiş, bir benim isteyişim, bir benim yüreğim.
Yanıma kalmadı zaferlerim.
Seninleyken yazdığım tüm şiirlerim,
Şimdi geziniyor olmadığım yerlerde...
Yalandan sevişlerim, sevenlerim,
Yüzümü kızartmayan, günahkar gecelerim,
Kaderimsin diyen, nice aşklar gördüm! !
Hepsinin bir bir yıkılışını önleyemeyip seyrettim.
Gözümde yaşımla, gönlümde yaramla döndüm sana..
Hep böyle susma, kız bağır bana, hani edep haysiyet, nerde gururun de.
Hadi hatırlat ben kimim, kimdim utandır beni.
Yüzsüzlük edip yine sana geldim! ..
...
öncelikle hoşgelmişsiniz antoloji ailesine...
beğeniyle okudum, daim olsun kaleminiz.. :)
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta