Yalnızlık Benim Şiiri - Vedat Akdeniz

İşte bu benim tekil sevdalıklarım
Senin bitmek bilmeyen soysuz kalabalıkların
Hiçbir açı ortayımız yokken doğan güneşe
Tarihte çağlarımız bile komşu değilken
Kaçınılmaz, vazgeçilmez bu benim asil yalnızlığım.

Yani benim bu sıradan şairliğim
Senin endemik güzelliğin
İnsafsız adımlarının uzağında
Şehir çekilirken köşesine
Sözcükleri örterim gecelere
Günleri kapatırım sıra dışı düşlerimin üstüne
Bir ben bir de çırılçıplak yalnızlık kalır ortalık yerde.

Ah bu benim yalın insanlığım
Senin türlü doğaüstü halin
Her şiir benzerken şairine
İnsan benzer ya memleketine
Bak bu benim taşralılığım
Ne kadar eğreti duruyor
Senin kent asilliğin yanında
Bir iş bilmez ressamın tablosunda
İşte bu zaman sarmalında
Bu ötelenmişlik , bu tanrısal yalnızlık benim.
30.01.2019
Silifke