Yalnızlık bende yalnız Şiiri - Ahmet Coşkun

Yalnızlık bende yalnız

yıllar aylar günler bütün anlar
toplamış hepsi birden bir arada
çullanmış üstüme öyle ağırım

kıs kıs gülüyor bana yalnızlık
çok kalabalık olmadın mı
beni bırakıyorsun

yalnızlık yalnız bırakılmaz
bırakır seni çekip giderim
kim bilir yalnız bir sevgili bulur
iki yalnız yapayalnız dertleşiriz
senin yükten kaburun çıkmış
silkin silkin dökülsun bit pirelerin

-bak şu muzurun yaptığına hele
densiz edepsiz

canmısın canlımısın görünürmüsün
benimle didişip durma yalnızlık
kendini yalnız görme sen yalnızlıksın

şimdi çıkarım cadde sokak
bas bas bağrırım bak
bak bak hala gülüyor
tribe bak tribe

kaldın mı odalarda tek başına
ışığa kelebek duvara yoldaş
pencereye sırdaş
aşık ve sarhoş