Yalnızlık bir yağmura benzer,
Yükselir akşamlara denizlerden
Uzak, ıssız ovalardan eser,
Ağar gider göklere, her zaman göklerdedir
Ve kentin üstüne göklerden düşer.
Erselik saatlerde yağar yere
Yüzlerini sabaha döndürünce sokaklar,
Umduğunu bulamamış, üzgün yaslı
Ayrılınca birbirinden gövdeler;
Ve insanlar karşılıklı nefretler içinde
Yatarken aynı yatakta yan yana:
Akar, akar yalnızlık ırmaklarca.
Türkçesi: Behçet Necatigil
Rainer Maria RilkeKayıt Tarihi : 15.12.2009 13:57:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
KİMİ ISSIZ DERELERDE DOLAŞIR KURTLAR ULURKEN,
KİMİLERİ İNCİLER DÖKER GÖZLERİ BULUTKEN,
KİMİ GÖMÜLÜ GÖĞSÜNDEKİ ACILARA SOMURTKAN,
KİMİ SESSİZ GEMİ GİBİ GEÇER İZ BIRAKARAK UFUKTAN.....
HERKESE MUTLU YILLAR.
yalnızlık ilahidir demiş rilke
orhanın yalnızlığı ise yüzünde başlayıp yüzünde bitmiş
tamam iyi hoş orhan bizim orhan ama rilke de dünyanın rilkesi..
TÜM YORUMLAR (15)