I
Deli etmeli beni aşk, deli
Yeri geldimi bir cengâver olmalıyım
Miğferi ve zırhı şevkatten olan
Hayal denilen bir boyuttan geçip
Bir Ankanın sırtında
Kaf dağına gitmeliyim
Senin için seninle savaşa girişmeliyim
Zehir gibi kusmalısın
Küskünlüğünü, nefretini, mutsuzluğunu
Kurşun gibi delip geçmeli beni
Yığılmalıyım olduğum yere
Hevesi kursağında kalmış çocuk gibi
Ağlamanı, üstüme gözyaşı dökmeni beklemeliyim
Eğer değerse yarama bir damlası
Şifam olur kalkıp gideriz
Bırakıp beni orda
Arkanı dönüp bakmazsan işte sonum başlar
Girdaba kapılırım birden
Ruhum orda kalır
Bedenim dünyaya döner
Kendi kendine yaşar durur
II
Şarap gibi olmalı aşk
Boğazımı yakmalı önce
Sonra yine istemeliyim
Ve tabi sarhoşluğu var
İnsanın ayaklarını yerden kesen hali
Uçmalıyım, uçup uçup
Öyle bağırmalıyım,
Boştan, boşluğa doğru
Herkesten daha insan hissederim kendimi
Yükseldikçe heybetlenmeli gururum
'Azameti neymiş aşkın' demeliyim
Bu sefer ben olmalıyım terk edip giden
Gökçebey 01.01.2009 21.59
Muhammet Mahmut EskiKayıt Tarihi : 2.1.2009 17:53:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Sevgiler hiç tükenmesin :))
TÜM YORUMLAR (2)