Yalnızlık:
Çektiğim acı değil
Sensizliği
Kendime anlatırken
Uzağına
Yokluğuna
Yoksun l u ğ u n a
Düşmem d e n d i r…
Susamış, öyle de suskun ‘’sev’’ diyor sanki
_ Oysa biliyor olmalı saklanmışlığımın aslını kadın
En çok akvaryumda görüyor, yansırken
_ Lut gölü yalnızlığımı, öyle bulanık, hırçın
Vedasız gitmelerin travmasıdır giyindiğim
_ Geometrik rehabilitasyonların kıskacında
Tan yeri ağarırken koyu kızıl yürektir a ğ l a y a m a y a n
_ Usulca gitmekteyim duymuyor köşe başı ağlamalarımı
Ah çekiyor bana mı, yaşlı gördüğü şaire mi?
_ Ne desem a n l a m ı y o r, beğeniyormuş adam hala onu
Prangalarını çöz diyor, tutsaklığımın açkısı bozkırda, anlamıyor, gidiyorum.
Ocak – 2010 - Adana
Olgun EkinciKayıt Tarihi : 7.2.2010 11:21:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!