Yalnızlık Arka bahçem... Şiiri - Hasan Ş ...

Hangi yüzyıldı son yalnızlığımın gölgesinden kaçışım aklımda değil! Portakal çıkmış mıydı manav sepetlerine anımsamıyorum,kediler vardı sokaklarda başıboş ve umarsız,ağlansa ben ağlardım onların öyküsüne....Ağaçlar boy vermiş ben görmeyeli bu diyarda,yeşile kesmiş her yer büyülü bir el değmişcesine..Ben giderken gri gökler vardı sanki,yoksa ben mi yorgundum o güz ayazında?

Hüzün döşenmiş bir yoldaydım,bastığım yer balçığa kesmiş,yağmur tepemden tokmak gibi düşerken sen yoktun aklımda..Senden öncesi vardı ve yine senden öncesi aklımda kalmış buz gibi sessizliği ile....En son bir el dokunmuştu gözlerimin altına,dokunup uykulara yatırmıştı düşlerimi...Henüz saçlarım dökülmemişti ve yılgınlık üç adım ötemdeydi...Sen yoktun yine...Senden öncesi vardı bilemezsin...

Ben Söğüdün dalına aşıktım o vakitler...Yaralarım yeniydi ve kan damlıyordu dizlerimden,her şarkı seni anlatıyordu henüz sen yokken,anlam katıyordu yeni günün sancısına türlü türlü melodiler...Ben ağlardım kimse görmezdi,yastığım dilsiz, ispiyonlayamadı beni kör Agop’a...Kör Agop dedim de Kilise avlusunda yudumlanan kırmızı şaraplar geldi aklıma nedense...Şarap biterdi ve ben ağlardım, görmezdi kimse yine...Sen yoktun o zamanlar...Sensizliğin vardı ardıma saklanan....