Bu ritmi bozmak istemiyorum
Ses etmeyin bu sabah uyanmasa da olur şehir
Böyle halis yalnızlık
Bir daha kim bilir ne zaman gelir
Ses etmeyin
Bu ritmi bozmak istemiyorum
Ağacın yalnızlığını okşuyor rüzgâr
Rüzgârın nefesinde teselli buluyor ağaç
Akranı kalmamış kaç yıl oldu saymamış
Bu ömrü orman içre tek başına yaşamış
Artık yalnızlığından gün sayıyor ağaç
Ağacın yalnızlığını okşuyor rüzgâr
Bu ritmi tutturmak kolay iş değil
Dilimizi bilmeyen anlamaz bu makamdan
Sen kimin tedrisinden geçtin bilmiyorum
Yalnızlıklarımız uyuştu seninle ey ağaç
Özenle kaçınmak gerek çoğuldan
Bu ritmi tutturmak kolay iş değil
Kayıt Tarihi : 12.5.2012 11:05:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Sevgi ve saygılarımla.
yoruma açık olma sebebim eksikliklerimi görmek fakat burada o tarz bir yaklaşım hiç göremedim eksik ya da hatayı belirten bir yorum yapıldığında eser sahibi kendine hakaret olarak algılıyor ya karşı saldırıya geçiyor ya da hemen siliyor. dört gözle beklediğim şey adamlara hakaret gibi geliyor.
iyi yorum tabiiki teşvik edici bir mahiyet taşır fakat belki de o seviyeyi kendimde bulamadığım için cevap yazmak zor geliyor.
şiire gelince özdemir asaftan bir alıntıyla cevap vermek istiyorum "yalnızlık paylaşılmaz paylaşılsa yalnızlık olmaz" rüzgar ve ağaç ilişkisi yalnızlığın paydalarından değildir zannımca
Hayırlı çalışmalar.
TÜM YORUMLAR (11)