Yalnızlık Aforizmaları Şiiri - Bülent Söyük

Hangi düş güzelse
Ve hangi vaktine yetişmem gerekse hayatın
Oraya geciktim
Bu yüzden beni affedin
Uykusunu alamamış çileli yol dervişleri!
Hallaç’ın dara çekilmiş sözleri beni çağırdı
Beni topladı annem sokaklardan
Yapıştırdı anılar tutkalıyla

Nerede aykırı bir anlam varsa
Bulup çıkardım
Eyyüb’ün cüzamlı elleri okşadı
Yedeğimdeki sabrın saçlarını
Yüzümdeki esmerliği ben oradan aldım

Vakt erdi
Bu üzre dönüp durdum bir gazelin peşinde
Tenha kalbimi
Fuzuli şiirlerle avutup durdum

Erken miydi gidişlerim?
Geç mi kalıyordum yolculuklara?
Bir sağanakla valizim elimde
Yollara düşsem de
Hiç gidemedim kendimden öteye
Kaçamadım şer bildiğim şeylerden
Hayrolsun şimdi yokluğum
Beni zamansız terkedenlere.