Bu sabah yine,
Kahrolası bu yalnızlık,
Koynumda sabahlamış.
Bilirmisin?
En eski fahişedir,
Tarih boyunca kimi bulsa,
Onunla sabahı eder,
Hiç bir ücret istemeden,
Orta orospusu gibi.
Ama sadıktır çok,
Kimi görse bir başına,
Sokulur koynuna,
Davet edilmeyi beklemeden,
Süsler hayalleri yatakta,
Acı ve hüzün dolu gecelerin,
Yalnızlık adındaki fahişesi.
Kayıt Tarihi : 10.4.2004 15:16:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!