Y a l n ı z l ı ğ ı,
Karanlık çökünce anlarsın.
Y a l n ı z l ı ğ ı,
Silen olmaz; yaşlar dökünce anlarsın.
Y a l n ı z l ı ğ ı,
Dostların gelmez; küsünce anlarsın.
Y a l n ı z l ı ğ ı,
Diyeceklerin dilinin ucunda kalınca anlarsın.
Y a l n ı z l ı ğ ı,
İçini korkular sarınca anlarsın.
Y a l n ı z l ı ğ ı,
Kapıyı açtığında sarılan olmayınca anlarsın.
Y a l n ı z l ı ğ ı,
Yalnızlığında anlarsın.
Kayıt Tarihi : 3.1.2008 20:21:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)