Hasretin yüreğimde için için yanan kor,
Yıllar geçtiği hâlde, neden hâlâ sönmüyor?
Ayrılık denen şeyi çekmeyen ne bilsin ki?
Yalnızlık acısını yalnız kalan anlıyor.
Yıllar gelip geçse de mevsimler değişse de,
Yalnız kalan bir kâlpde, sevgi çiçek açmıyor. (Acı çeken gönülde sevgi çiçek açmıyor)
Çocukluk, o derin ırmak çağrısı
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman
Devamını Oku
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman