Hasretin yüreğimde için için yanan kor,
Yıllar geçtiği hâlde, neden hâlâ sönmüyor?
Ayrılık denen şeyi çekmeyen ne bilsin ki?
Yalnızlık acısını yalnız kalan anlıyor.
Yıllar gelip geçse de mevsimler değişse de,
Yalnız kalan bir kâlpde, sevgi çiçek açmıyor. (Acı çeken gönülde sevgi çiçek açmıyor)
Hasret sanki çığ gibi günden güne büyürken,
Yalnızlık acısını yalnız kalan anlıyor.
03.04.2018
Erman Ulusoy/ Kırklareli
Erman Ulusoy
Kayıt Tarihi : 27.10.2019 00:50:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!