Git, sende terk edip git…
Bırak beni kaderimle baş başa…
Artık yalnız kalmak istiyorum,
Virane olmuş dünyamda…
Dertlerimle, acılarımla bir başıma…
Yaşananlar tecrübeymiş insana,
Meğerse acıların en büyüğüymüş ayrılık…
Sayende bende tattım bu acıyı…
Şimdi ise bir sevda rüzgârına kapılmış gidiyorum,
Bir o tarafa, bir bu tarafa savrulup duruyor,
Sevda kurşunu yemiş yüreğim...
Güneş vurmuş, Buzdağı gibi eriyor yüreğim…
Sevda ateşinin içimi yakmasına engel olamıyorum…
Direndikçe daha kötü oluyor sanki her şey,
Çünkü sen gidiyorsun gülüm…
Hayatım zehir oluyor, dünyam ise zindan…
Kayıt Tarihi : 26.1.2010 10:38:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Cihan Karasu](https://www.antoloji.com/i/siir/2010/01/26/yalnizlik-acisi-3.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!