Yalnızlık Acıdır Şiiri - Tugay Demirkaya

Yalnızlık acıdır,
Koskoca sokakta yürümek yalnızca,
Saatin geçmesini beklemek,
Hava alma bahanesiyle çıkmak sokağa,
Bu acının tek gerçeğidir.

Hadi diyelim kalabalık yerdesin,
Sokaklar tıklım tıklım,
Doluyor, taşıyor ağzına kadar.
Ama bir dostun bile yok,
O zaman kalabalığın da bir manası yok.

Hüsrana uğramış yoksun saatlerde,
Duyulmaz sesin belki,
Yürüyemezsin de sen artık buralarda.

Usul usul yürü,
Sakın sesini çıkarma,
Bir nebze de olsa sus.
Asilliğini korumak için,
Riski göze alacaksın elinde sonunda...