Yalnızlık Şiiri - Seyit Arslan

Verdim yine kendimi gecenin sessizliğine
Her seerinde biraz daha artıyor yalnızlık
Bekliyorum, bekliyorum ama gelmeyeceğini biliyorum
Kulağımdaki sesinden başka hiç birşey yok elimde
Senden kalan bu Dünya da
Ne geceler gündüz, ne de gündüzler gece oluyor
Hep seni bekliyorum
Zaman geçmiyor sen yokken yanımda
Şimdi yıldızları kiminle sayacağım ben
Kiminle kırlarda, bahçelerde koşacağım
Kimin gözlerine bakıp o anda şiirler yazacağım
Senden başkası olamaz bunlara layık, Tavşanım
Seni hep sevdim, bundan sonra da hep severim
Aklım da tek birşey kalacaksa o hakkı sana veririm
Yıldızlardan senin silüetini çizerim
Gecenin sessizliğin de senin şarkılarını işitirim
Güneş gibi parlayan yüzünü aklımdan silmeyeceğim...