İçimdeki yalnızlığa inat,büyütüyorum herdaim çiçeklerimi.
Sardunyalar daha bir hırçınlaştı son günlerde.
Yedi renk karanfillerin kokusu sevda gibi derin,
Unutulmak kadar işkence.
Evet biliyorum, siyah daha çok yakışıyor bana!
Yalnızlığımı bir örtü gibi sarıveriyor.
Unutturuyor insan kalabalığındaki
Yollarımız burada ayrılıyor,
Artık birbirimize iki yabancıyız.
Her ne kadar acı olsa, ne kadar güç olsa
Her şeyi evet, her şeyi unutmalıyız.
Her kederin tesellisi bulunur, üzülme.
Devamını Oku
Artık birbirimize iki yabancıyız.
Her ne kadar acı olsa, ne kadar güç olsa
Her şeyi evet, her şeyi unutmalıyız.
Her kederin tesellisi bulunur, üzülme.
Begenerek okudum tebrikler
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta