Yalnızlık Şiiri - Ayşe Uysal

Yalnızlık azgın bir deniz gibi dalgalanıyor
Bense üzerinde savruluyorum
Bir liman,bir sığınak arıyorum
Ama yalnızlığa çare bulamıyorum
Zehirlerden de acısın yalnızlık
Kelimeler kiyafayetsiz kalıyor
Seni anlatmaya...
Yaşamak ağır geliyor bu ruha
Hayatta kalmak için nedenler arar hala
Mutluluk sanki çok uzak bir ülke
Bense ulaşamayacak kadar geride
Gözlerimden sağanaklar iniyor
İçimdeki yalnızlık beni yakıyor
İnen sağanaklar söndürmeye yetmiyor
Bu yangını,
Ne de güzel söylenmiş
Yalnızlık paylaşılmaz,paylaşılsa yalnızlık olmaz
Ben de paylaşamıyorum yalnızlığımı
İçimdeki yalnızlığa çare olamıyorum
Dalgaların üzerinde savruluyorum
Selamete çıkar mıyım bilemem
Senden gayrı kimselere gidemem
Sahibim sığınağım sadece sensin
Senden başkasında çare bulamam
Yaradan gönülden sesleniyorum
Yalnızlığıma çare sen bul diyorum