Yalnızlık Şiiri - Oktay Öztürk

Allaha mahsus derlerdi yalnızlık,
İnanırdım tabi herkes yanımdaydı,
Şimdi ise dalda kalan son yaprak gibiyim,
Hayatım bir savaş sonrası,
Sanki tek kurtulan ben,
Sıra dağlar çevirmiş etrafımı,
Yanan,yıkılan,yok olan ben,
Bi küfretsem,
Sanki cevap verecekmiş gibi dağlar,
İşte sözün bittiği yer burası,
Tam ortasındayım yalnızlığın,
Hayat nişan alıyor üzerime,
Artık yıkıldı bütün umutlarım,
Ölüm bile çok gelmez gözüme...