Ben yalnızlığı
Yakmadığım sobalardan bilirim
Çatısında sansar gezen
Tavanlardan takır tukur
Savunduğum efkarımdan bilirim
Çatır çatır
Ben yalnızlığı
Yalnızlığımnan bilirim
Yıkanmamış çamaşırlar atık
Bu dehrin kaşları çatık
Her gün biraz sıva dökük
Ne ibadet, ne masiva
Kışın soğuk, yazın yangın
Nakışa elvana kangın
Ne iaşe, ne ibate
Ateş çalan Promete
Araba, çakmak, sigara
Âb-ı Hayat koysa gara
Hasım bin,
Yârân hin,
Hergün bir savaş
Düşmandır dağ taş
Ne ecel ne yaş
Uzun bir yalnızlık türküsü
Dilimde sade
Dinden imandan piyade
Yaşayıp gidiyoruz işte
2000
Kayıt Tarihi : 28.6.2009 23:35:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Gülhan Özkara](https://www.antoloji.com/i/siir/2009/06/28/yalnizlik-935.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!