Yalnızlık Şiiri - İsmail Çelebi Kayaş

Yalnızlık burgulu bir hançer gibi yavaş yavaş ve acıyla girer insanın yüreğine
Helede sevdalıysa yürek...Helede yanıyorsa...
Yeşil gözlerinin etrafı al al olmuşsa
Ve çözemiyorsan boğazındaki düğümü
Hançerin ucu sivri burgusu daha bir keskindir.
Yanağıma düşen sıcak tuzlu damlalar çözüm olmadı olmayacak...
Ve uçsuz bucaksız bir ovada asi bir tayın koştuğu gibi dolaşıyorsa damarlarında kan
Ve şakaklarındaki darbeler saniyede bilmem kaç kere vuruyorsa
Ve yoksa yanında hiç kimse sarılıp hemde sımsıkı sarılıp ağlayacağın
Ve yoksa yanında hiç kimse gözlerine bakıp sığınacağın
Hissedersin hançerin soğuk nefesini
Ve yoksa yanında hiç kimse
Yoksa yanında hiç kimse
Yanında hiç kimse
Hiç kimse
O zaman anlarsın
Bu sensin
Hiç kimse...