Sanıyorum bu çile bitmedi, bitmeyecek
Sanki bir el beni hep boşluğa itekliyor
Başımdaki musallat korkarım gitmeyecek
Şu kapının ardında hâlâ beni bekliyor…
Kendi isteğim değil, ruhumda ki eğilim
Bir türlü denge bulup, düzelmedi meyilim
Ben bu kadar kederi kaldırmıyor değilim
Ama nedendir, bilmem, dert sayacım tekliyor…
Yalnızlık, ah yalnızlık… Sen oldun işte dostum
Her sevince, acıya, seninle ayak bastım
Bir zamanlar yok edip, kurtulmaktı tek kastım
Şimdi senli takvimler günü güne ekliyor…
04.02.2006
Hikmet NazlıKayıt Tarihi : 14.3.2013 06:22:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!