Hayatın devraldığı,
Sessiz bir yaşamdır yalnızlık.
Yüreğinin kıvrımlarına birikmiştir aşk.
Devami yokki aksın gitsin,
Gözlerinden mutluluk.
Ecel gibi kapındadır yalnızlık,
Her an gelebilir.
En koyu mutluluğunda yıkabilir.
Her sevgiliyi senin sanma,
Yalnızlığı unutup mutluluğa dalma.
Her sayfasi kederler başlar,
Her anı yalnızlıkla geçer.
Sende her sabah merhaba mutlu gün,
Diyerek uyanırsın.
Mutluluğa dalıp yalnızlığı unutma...
Yalnız,çaresiz kaldığında.
Son umudunla sarıl kendine.
Mutlu günlerine daldığında,
Kendi kendine Seni Seviyorum de...
Kayıt Tarihi : 8.3.2009 00:25:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Mustafa Kabasakaloğlu](https://www.antoloji.com/i/siir/2009/03/08/yalnizlik-877.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!