yapayalnızdı yalnızlık
kimsesiz ve yetim
yalın bir ifadenin
tek başına duruşun
kendine yetişin
ifadesiydi yalnızlık...
masum ve asildi yalnızlık
günahsız ve mağrur
umarsız bir sokak çocuğuydu
her günü yarına taşımaya çalışan
zamanın kıymetini bilen ama
takacak saati olmayan
yoklukları varlık edinen
sokak çocuğuydu yalnızlık...
Kayıt Tarihi : 5.3.2009 17:07:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!