Yalnızlık Şiiri - Şirin Gözüküçük

Yalnızlığı sevdiğimi sanırdım,
Yalnız mutlu olacağıma inanırdım.
Kurtulmak isterdim kalabalıktan,
Kalmak isterdim kendi kendimle.
Yalnızlığı huzur verir sanırdım,
Buna inanıp aldanırdım.
Kaçtım,
Dostumdan,çevremden,evimden.
Bir gün yalnız kaldığımı sandım,
Sanki ıssız bir yerde buldum kendimi,
Ne bir ağaç,ne bir insan,ne bir canlı,
İçim sevindi,ben sevindim.
Yalnızlığı buldum sandım.
Bir an dönüp baktım içime,
Yanıldığımı anladım.
Yalnız kalmak imkansızmış,
Yalnız değilmişim meğer,
Duygularım,düşüncelerim,
Kurtulmak istediğim çilelerim,
Hepsi,hepsi benleymiş.
Anladım ki yalnız kalmak,
Mümkün değilmiş.