Yalnızlık Şiiri - Nevher İsmail Yılmaz

yalnızlığı bilirmisin,bilmem
ama bana sen öğrettin
bir kıpırtı olsun
ya da bir çığlık doldursun kulaklarını
istedinmi hiç
bilemem
ama beni buna sen ittin
tek başıma kaldım
yapayalnız
bir iki kelime konuşacak
ne bir dostum var şu an
nede bir arkadaşım
çalmayan telefonumda
bazen çıkan bir yanlış numara
bazense canı sıkılan bir serseri bile olsa
yüreğimi hoplatır oldu
hep belki sensindir
pişmansındır diye bekler dururken
kapkara bir hüzünü paylaşır oldum kendimle
katlanamaz oldum kimselere
açamaz oldum yüreğimi en yakınlara
ya ağlamayı ne kadar bilirsin bilmem
ama yine bana sen öğrettin
bir melodi çalsın seni anımsatan
ya da senli günlerden kalan
hatta bir ıslık çınlasın
yada bir mırıldanan olsun şarkımızı
kulaklarıma
hissettinmi bütün bunları hiç bilmem
ama beni bunlarla çok ağlattın
inlettin
tek başıma kaldım
yapayalnız
bir iki kelime konuşacak ne bir dostum var şu an
ne bir arkadaşım

fatih/ist 1979