Gecenin henüz kin tutmamış ışıkları camıma vuruyor.
Camdaki yansıması yüreğime çarpıyor.
El emeği göz nuru ince ince işlediğim yalnızlığım görücüye çıkıyor.
Yalnızlık, o bir gitme biçimi.
Yalnızlığına gidersin kapı komşuna gider gibi.
Özenle hazırladığı en koyu yalnızlığı ikram eder, şaşar kalırsın bunca zahmetine.
Alışırsında ve kendine gitmeyi unutursun.
Nasıl bir pişmanlık bu.
Koyu bir yalnızlık duyduğum.
Kapının ardında izi duran el izleri; hangi terk edildiğim tarihe ait belli olmayan.
En ayıp kılıklarda ki insan halleri evimin salonun da, masumiyetin en zayıf kaldığı hangi anlar kim bilir.
Mutfağım da ki yanık yemek kokusu, hangi misafir için hazırlanmış hangi tabağa konmayı bekleyen.
Camlara gölgesi vuran arsız tanıdık yüzler, cam aralığından süzülmeye çalışan.
İnce ince işledim gönlüme yalnızlığımı…
Gönlüme nakış tutarken öğrendiklerimi bazen kana bulandı cümlelerim… bazen ince ince sızladı…
Ve şimdi eski bir gramafon gıcırtısı gibi ansızın çekip çıkılan kapı.
Nesrin YıldırımKayıt Tarihi : 14.12.2008 03:16:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Yerin seni çektiği kadar ağırsın
Kanatların çırpındığı kadar hafif..
Kalbinin attığı kadar canlısın
Gözlerinin uzağı gördüğü kadar genç...
Sevdiklerin kadar iyisin
Nefret ettiklerin kadar kötü..
Ne renk olursa olsun kaşın gözün
Karşındakinin gördüğüdür rengin..
Yaşadıklarını kar sayma:
Yaşadığın kadar yakınsın sonuna;
İnce ince işledim gönlüme yalnızlığımı…
Gönlüme nakış tutarken öğrendiklerimi bazen kana bulandı cümlelerim… bazen ince ince sızladı…
Ve şimdi eski bir gramafon gıcırtısı gibi ansızın çekip çıkılan kapı.
Çok harika dizeler,özellikle final mükemmel,beğenerek okudum.Yüreğinize sağlık,saygılar...Nede olsa soyadı yıldırım ebetteki güzel yazacaktır:) Bu da benim payım olsun,akraba:)
yalnızlk sahiden sor olmalı... ama yalnızlığı özleyenlerde var...öyle de olsa
yine de: insanın belirli bir zamanda kahvesini yalnız başına yudumlamasını isteyen var mıdır??
tebrikler şair....
TÜM YORUMLAR (10)