Uzak bir pencereden sızan,
Yorgun, soluk bir ışıktı yalnızlık.
Mahkûm olduğu dört duvardan birine asılmış,
Üzerinden kim bilir kaç yıl geçmiş
Eski bir takvimin yapraklarına saklanırdı.
İhtiyar bir dolabın, kırık çekmecesine tıkılmış,
Kendiside lazım olacağına inanmış
Ama hiç ihtiyaç duyulmamış,
Kilidini kaybetmiş bir anahtardı.
Yalnızdı yalnızlık…
Ufukta batan güneş kadar,
Gece parlayan ay kadar,
En az benim kadar,
En az senin kadar,
Yalnızdı yalnızlık…
Kayıt Tarihi : 19.11.2008 20:29:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Ufukta batan güneş kadar,
Gece parlayan ay kadar,
En az benim kadar,
En az senin kadar,
Yalnızdı yalnızlık…
DİLERİM KİMSE YALNIZ KALMAZ BAŞARILAR DİLERİM
Gece parlayan ay kadar,
En az benim kadar,
En az senin kadar,
Yalnızdı yalnızlık…
Ufuk Baysal
yalnızlığı bu kadar güzel anlatmak sizin serbest tarzınızdan başka ne olabilir kutluyorum
TÜM YORUMLAR (6)