melankoli yalnızlığım nüksetti yine
semayı dolduran dolunaylı bir gecede
kan görmüş kurtadam gibi girdi odama
vurdu pençelerini hiç acımadan
içtikçe içti kanımı, kıpkızıl oldu her yan
ne bir dost vardı ne de sesimi duyan
yandı yüreğim dert ile püryan…
Kayıt Tarihi : 2.11.2008 17:11:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)