Kimsesizliğimiz yüzümüzden okunuyordu
Daha kaç defa kurtulacaktık
Yalnızlığın pusularından
Akşam olunca çoğalıyordu kimsesizliğimiz
Kurşunlarını yağdırıyordu yalnızlığımız
Ölüyorduk alkol kadehlerinde
Yan yana idik kimsesiz ve yalnızdık.
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta