Yalnızlık Şiiri - Serdar Çelikkaya

İşte öyle bir şeydir yalnızlık
Umutların bittiği an, o andır işte
Boş bir masa, boş bir sandalye, bomboş gözler,
Tek dostun, dört yanında dört duvar

İşte öyle bir şeydir yalnızlık
Uçsuz bucaksız gökyüzünde
Bulutların içinde kaybolmak gibi yani
Yahut ta
Engin denizlerde dalgalarla savrulmak alabildiğine

İşte öyle bir şeydir yalnızlık
Sevgiliye duyulan özlem gibi yani
Kabullenmesen de, özlersin hep,
Kolun kanadın kırık, çaresizlik içinde
Güneş gibi, ay gibi yapayalnızsındır işte.

İşte öyle bir şeydir yalnızlık
Hasret kasıp kavurur her yanını
Yangın yeridir yüreğinin tam ortası
Gözlerinden fışkıran alevdir, yanar dört duvar,
Yalnızlık boğarda boğar, üşürsün gece yarısı.