Yalnızlık Şiiri - Şenol Özcan

-hücredekine,yalnızlığına,yalnızlaştırılmış olana-

duvarların dili vardır
biliniz

sıvası dökük yerlerinde istanbul benzetmelerim var

sevgilimin adı yazar başımı yasladığım duvarda,
elleri beni sarar

siz kahve fincanından benzetmelerle fallar bakarken

size sıvası dökük duvarların fallarını bakabilirim

hücrem dört duvar

sıvası dökük yerlerinde istanbuldan heryer var

sevgiliden nağmeler yazar

lakin

gözlerim hücreme küs
gözlerim bana küs
gözlerim ışığa küs....