Yalnızlık Şiiri - Ersin Çakmak

onca zaman geçti,
ne takvim yaprakları oldu soba tutuşturan,
ne mevsimler geçti,
ne kuru yapraklar oldu evimin önüne dolan.
ben neyi öğrendim bu geçen zaman da bilirmisin biriciğim,
hayat ve aşk gecikmeyi asla affetmez.
ben hayata karşıda,
aşka karşıda hep geç kaldım.
kanun dediler, adalet dediler, yasa dediler,
kanunsuzlukmuş aşkta mutluluk,
hayatın kanunlarını çiğnemeden tutunmak yokmuş,
ama saat geriye dönmüyor,
sana yetişemedim geç kaldım,
ama şunu bil;
şimdi küflü bir kalp ile,
aşkın ve hayatın bana verebileceği,
en ağır cezayı çekiyorum,
YANLIZLIK......