Yalnızlık paslı bir hançer gibidir
Saplanır göğsüne tüm sevdâların
Yeis karabasan, efkâr tipidir
Eser üzerinde karlı dağların
Çaresizlik her dem boğar insanı
Götürür meçhule bir beyaz gemi
Bir yanı hüzündür, gamdır bir yanı
Sevdiceğim sende benle gel emi!
Yaşamak sen yoksan çekilmez olur
Duman duman zehir dolar beynime
Kan damarda donar, dökülmez olur
Bin azap ederim kendi kendime
Sen ölümün böylesini bilmezsin
Ne türküye benzer, ne de ağıda
Gözlerin bakarda söyleyemezsin
Dertlerin dökülmez artık kağıda
Dönmek zordur artık bu çetin yoldan
Binmiştir üstüne çok ağır bir yük
Ağrıların hücum eder dört koldan
Yol uzun, dost yorgun, tabutun büyük
28 Şubat 2003 Varto / Muş
Celalettin TokmakKayıt Tarihi : 19.6.2008 13:47:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Binmiştir üstüne çok ağır bir yük
Ağrıların hücum eder dört koldan
Yol uzun, dost yorgun, tabutun büyük ....' yanlızlık bazen ihtiyaç duyduğumuz kaçıp kendimize sığındığımız limanımız.... bazen de kabus gibi üzerimize çöken bir kara basandır....güzeldi şair ....tebrikler yüreğe....saygılarımla: )) '
Bazen yalnızlık ta iyidir
Kendini dinlemektir
Kendinle hesaplaşmadır
Ayrı ruhta ayrı düşüncede
Yüreğin başka gözlerin başka
Yerlerdeyse
Yabancılaşılmışsa
Dosta, dostluğa, mekana
Çok yakındayken
Dalıp gidilmişse uzaklara
Ha bir kişi olmuşsun ha bin kişi
20.06.2008 21:50
Dilşade Güngör
Kutluyorum
TÜM YORUMLAR (4)